حسینیه مشرق- حجت الاسلام والمسلمین علی نظری منفرد در ششمین شب ایام سوگواری دهه نخست محرم در بنیاد بین المللی و علوم وحیانی اسراء با بیان این که در دهه نخست محرم شایسته است که نگاه ویژه ای به اصحاب امام حسین(ع) داشت، گفت: این یاران در مرحله عمل ایثار و فداکاری بزرگی انجام دادند.
استاد اخلاق حوزه علمیه اظهار داشت: یکی از این افراد زهیر بن قین بود که بعد از انجام اعمال حج، در روز 12 ذی الحجه به سمت عراق حرکت کرد و به نظر می رسد که حرکت او با سرعت بوده است، چرا که در مسیر به امام حسین(ع) که در روز 8 ذی الحجه از مکه حرکت کرده بودند، برخورد کرد.
وی ادامه داد: زهیر فردی عثمانی رأی بود و خودش گفته بود که من دوست ندارم در جایی که حسین بن علی(ع) برای استراحت فرود آمده است، باشم؛ اما با این وجود در یکی از استراحت گاه ها به دلیل نبود استراحتگاه دیگری، مجبور به اسکان شد که سالار شهیدان(ع) نیز در آن جا بودند.
استاد حوزه علمیه قم ابراز داشت: زهیر و خانواده در حال غذا خوردن بودند که فرستاده امام حسین(ع) به طرف زهیر آمد و به او گفت که حضرت شما را خوانده است.
وی افزود: کسانی که با زهیر بودند گفته اند که لقمه از دست او به زمین گذاشته شد و در حال تأمل بود؛ همسر زهیر به شوهرش گفت که پسر دختر پیامبر تو را خوانده، اجابت نمی کنی؟ این سخن او را وادار کرد که به سمت امام حسین(ع) برود.
حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد بیان داشت: در حالی که رفتن زهیر به سوی اباعبدالله الحسین(ع) با اکراه بود، اما برگشتن او همراه با چهره ای باز و با نشاط بود؛ یک نگاه با توجه به امام حسین(ع) همه چیز را عوض کرده بود.
وی خاطرنشان کرد: امام علی(ع) می فرمایند که همه خوبی ها در نگاه، سکوت کردن و سخن گفتن جمع شده است؛ چقدر خوب است که انسان خوب نگاه کند، خوب سکوت کند و به جا سخن بگوید.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: زهیر پس از بازگشت، به همراهان خود گفت که هر کس با من می آید، من با امام حسین(ع) می روم و هر کس که نمی آید این آخرین عهد من است؛ همسر زهیر که این حال همسرش را دید از او توضیح خواست و زهیر در پاسخ به همسرش گفت که من وقتی به اباعبدالله الحسین(ع) نگاه کردم، خاطره ای در ذهنم آمد.
وی به بیان خاطره از زبان زهیر پرداخت و اظهار داشت: در یکی از جنگ ها که پیروز شده و خوشحال بودیم، یکی از یاران به من گفت، روزی پسر پیامبر شما را برای جنگی فرا می خواند و در آن روز ایشان را تنها نگذارید.
استاد اخلاق حوزه علمیه در پایان افزود: زهیر به همراه خانواده خود نزد سالار شهیدان(ع) رفتند و گفت که اگر دنیا همیشه باقی باشد و ما برای همیشه در دنیا باقی بمانیم، شهادت را در رکاب شما بر هر چیز دیگر مقدم می دانیم.
استاد اخلاق حوزه علمیه اظهار داشت: یکی از این افراد زهیر بن قین بود که بعد از انجام اعمال حج، در روز 12 ذی الحجه به سمت عراق حرکت کرد و به نظر می رسد که حرکت او با سرعت بوده است، چرا که در مسیر به امام حسین(ع) که در روز 8 ذی الحجه از مکه حرکت کرده بودند، برخورد کرد.
وی ادامه داد: زهیر فردی عثمانی رأی بود و خودش گفته بود که من دوست ندارم در جایی که حسین بن علی(ع) برای استراحت فرود آمده است، باشم؛ اما با این وجود در یکی از استراحت گاه ها به دلیل نبود استراحتگاه دیگری، مجبور به اسکان شد که سالار شهیدان(ع) نیز در آن جا بودند.
استاد حوزه علمیه قم ابراز داشت: زهیر و خانواده در حال غذا خوردن بودند که فرستاده امام حسین(ع) به طرف زهیر آمد و به او گفت که حضرت شما را خوانده است.
وی افزود: کسانی که با زهیر بودند گفته اند که لقمه از دست او به زمین گذاشته شد و در حال تأمل بود؛ همسر زهیر به شوهرش گفت که پسر دختر پیامبر تو را خوانده، اجابت نمی کنی؟ این سخن او را وادار کرد که به سمت امام حسین(ع) برود.
حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد بیان داشت: در حالی که رفتن زهیر به سوی اباعبدالله الحسین(ع) با اکراه بود، اما برگشتن او همراه با چهره ای باز و با نشاط بود؛ یک نگاه با توجه به امام حسین(ع) همه چیز را عوض کرده بود.
وی خاطرنشان کرد: امام علی(ع) می فرمایند که همه خوبی ها در نگاه، سکوت کردن و سخن گفتن جمع شده است؛ چقدر خوب است که انسان خوب نگاه کند، خوب سکوت کند و به جا سخن بگوید.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: زهیر پس از بازگشت، به همراهان خود گفت که هر کس با من می آید، من با امام حسین(ع) می روم و هر کس که نمی آید این آخرین عهد من است؛ همسر زهیر که این حال همسرش را دید از او توضیح خواست و زهیر در پاسخ به همسرش گفت که من وقتی به اباعبدالله الحسین(ع) نگاه کردم، خاطره ای در ذهنم آمد.
وی به بیان خاطره از زبان زهیر پرداخت و اظهار داشت: در یکی از جنگ ها که پیروز شده و خوشحال بودیم، یکی از یاران به من گفت، روزی پسر پیامبر شما را برای جنگی فرا می خواند و در آن روز ایشان را تنها نگذارید.
استاد اخلاق حوزه علمیه در پایان افزود: زهیر به همراه خانواده خود نزد سالار شهیدان(ع) رفتند و گفت که اگر دنیا همیشه باقی باشد و ما برای همیشه در دنیا باقی بمانیم، شهادت را در رکاب شما بر هر چیز دیگر مقدم می دانیم.
